UA Погруддя Людовіка Лазаря Заменгофа

czyt. Pohruddya Lyudovika Lazarya Zamenhofa

W latach 50. XX wieku rzeźbiarz Nikołaj Błażkow otrzymał z Polski zlecenie wykonania popiersia Ludwika Zamenhofa  , ale z niejasnych powodów klienci nie odebrali  pomnika. Przez jakiś czas popiersie leżało po prostu na dziedzińcu, na którym mieszkał rzeźbiarz. Po pewnym czasie postanowiono użyć rzeźby jak zabezpieczenia pokrywy studni która się znajdowała na podwórku domu w którym mieszkał artysta. Równocześnie zapytany przez lokalne władze o to, komu wzniesiono pomnik, rzeźbiarz odpowiedział, że jego ojcu. Ten środek ostrożności wynikał z faktu, że w latach stalinowskich ruch esperanto był w Rosji Sowieckiej nielegalny. Jest to jedyny na świecie pomnik Zamenhoffa stojący na podwórku. W 2008 roku studnia została zburzona, a zamiast niej zainstalowano cokół z popiersiem Zamenhofa

Kiedyś przyjechali do Błażkowa i powiedzieli dosłownie tak: „Mamy głęboką studnię na naszym podwórku, boimy się, że któreś z dzieci tam upadnie. Czy możemy przycisnąć pokrywę studni twoim Karolem Marksem? Rzeźbiarz wyraził zgodę i na dachu studni zamontowano gipsowe popiersie. y. A teraz jest to jedyny na świecie pomnik wybitnego esperantysty i przez wiele lat służył mu jako cokół..